Diny staat hier met een kruidenbitter zichtbaar te genieten, en daar had ze alle reden toe.
Haar inspanningen om het 30-jarig jubileum van de WGC tot een succes te maken, werden ruimschoots beloond.
Het begin kon al niet stuk: koffie en allerlei gebak, wat op zaterdag zelfs buiten op het (in aanbouw zijnde, maar toch al fraai ogende) terras genoten kon worden.
Nadat voorzitter Pieter Oosterveld de dag had geopend met een korte terugblik en de constatering dat we tevreden mochten zijn met de inzet van alle vrijwilligers die deze club doen groeien en bloeien, dankte hij speciaal Diny, Gerrie en Marion voor hun inzet voor dit lustrumweekend.
In plaats van uitbreiding met enkele holes, heeft de club nu wel prachtige greens.
Daar werd iedereen naar toe gestuurd voor een pittige pitch n putt wedstrijd.
Diny, Gerrie en Marion hadden een groots parcours uitgezet, waar we flink aan het werk gezet werden, met onderweg een heel korte stop voor een heerlijke lunch.
Na de bekendmaking van de winnaars – Arjen Brandsma bij de heren, Ellen Hilhorst bij de dames, was er nog een prijs voor de Neary. Die ging naar de jongste deelnemer Boris.
Daarna was het tijd voor het Lied. Anneke Blokhuis leidde haar lied in met een geestige en leerzame terugblik naar het jaar 1989, en de begintijd van de club.
Er werd uit volle borst meegezongen.
Het buffet was een mooie afsluiting van een eerste feestdag.
Zondagochtend zaten Diny en Gerrie, bijgestaan door hun assistenten, achter de tafel alsof ze niet naar huis waren geweest.
Na koffie met heerlijk gebak werden we weer op pad gestuurd.
De donkere wolken beloofden weinig goeds.
Zonder zich iets aan te trekken van de regen demonstreerde Peter een moeilijke oefening: de swing vanuit een zittende positie.
Na de lunch ging iedereen het veld in voor een Texas scramble. Met acht mensen per flight was het gezellig als je even moest wachten.
De blij-verraste winnaars, Marjolein Reuvers en Hetty Visser, werden gefeliciteerd.
Daarna werden bloemstukken aangeboden aan de dames die dit feestelijke weekend zo kunstig hadden georganiseerd, dat iedereen genoot, en niemand iets merkte van het harde werken dat achter de schermen en de bar verricht werd. Hulde!
Als afsluiting en uitsmijter kon er ijs gehaald worden bij de ijskar buiten.
Foto’s : Astrid
Tekst: Hetty