Het is de laatste jaren gebruikelijk dat zowel in de Solheimcup als in de Rydercup Europa steeds sterker blijkt dan de USA.
Ook deze woensdagochtend, 2 oktober, was het niet anders – de Europeanen wonnen de strijd. Hoewel toegegeven moet worden dat dat misschien ook wel een kwestie van tellen kon zijn. Was het nou strokeplay of matchplay? Amerika had het niet goed begrepen en wellicht was dat de oorzaak van het verlies (Gerrie had het natuurlijk ook even in het Engels moeten uitleggen aan die lieden). Prettig was dat slechts door loting sommigen met een prijs naar huis gingen en ook heel prettig dat Diny weer voor heerlijke baksels had gezorgd en dat het ondanks de vele regen van de laatste dagen deze woensdagochtend droog bleef en er zelfs soms sprake was van zon. Het was een leuke, vrolijke ochtend, er waren 37 deelnemers die allen gesierd met een blauw (EU) dan wel een rood (USA) sjaaltje om de baan ingingen, nagewuifd door de twee toepasselijke vlaggen, de Stars and stripes en de 12 gouden sterren van de EU. En er werd niet gepraat over brexit (EU) of over impeachment (US), alleen over bijna birdies en dat soort verzuchtingen.
Anneke Blokhuis